patrzeć ukradkiem

См. также в других словарях:

• patrzeć [i syn.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{na kogoś, na coś} {{/stl 8}}krzywo {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okazywać komuś, czemuś niechęć, przyjmować kogoś, coś niechętnie, nieprzyjaźnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}W biurze krzywo… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• patrzeć — ndk VIIb, patrzećrzę, patrzećrzysz, patrz, patrzećrzał, patrzećrzeli 1. «kierować na coś, na kogoś wzrok; rozglądać się, szukać czegoś, kogoś wzrokiem» Patrzeć badawczo, bezmyślnie, ciekawie, czujnie, śmiało, trwożnie, ukradkiem, uważnie. Patrzeć …   Słownik języka polskiego

• ukos — Patrzeć, zerkać itp. ukosem, z ukosa a) «patrzeć z niechęcią, nieprzyjaźnie»: – Wiecie, Macieju, to nie moja specjalność. – Jak to, to pan doktor i poradzić nie może? – zauważył Maciej z wyraźną pretensją w głosie patrząc na mnie z ukosa. R.… …   Słownik frazeologiczny

• ukos — m IV, D. u, Ms. ukossie; lm M. y «płaszczyzna ukośna, skośna w stosunku do czegoś; kawałek tkaniny odcięty pod kątem ostrym w stosunku do nitek tej tkaniny; skos» Ukos ściany, muru, skarpy. Spódnica, plisa, falbanka uszyta z ukosu. na ukos, z… …   Słownik języka polskiego

• oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

• oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …   Słownik języka polskiego

• spoglądać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, spoglądaćam, spoglądaća, spoglądaćają {{/stl 8}}– spojrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIa, spoglądaćjrzę, spoglądaćjrzy, spoglądaćjrzał, spoglądaćjrzeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kąt — m IV, D. a, Ms. kącie; lm M. y 1. «część płaszczyzny ograniczona przez dwie półproste wychodzące z jednego punktu» ∆ Kąt prosty «kąt, którego ramiona są prostopadłe do siebie, mający 90°» ∆ fiz. Kąt graniczny «kąt padania, przy którym kąt… …   Słownik języka polskiego

• uciec — 1. Dusza, życie z kogoś ucieka «ktoś jest umierający»: Uciekające z niej życie skupiło się w oczach, czujnych, chociaż półprzytomnych. Z. Kossak, Przymierze. 2. Podłoga ucieka komuś spod nóg «ktoś nie może ustać, chwieje się lub upada»:… …   Słownik frazeologiczny

• uciekać — 1. Dusza, życie z kogoś ucieka «ktoś jest umierający»: Uciekające z niej życie skupiło się w oczach, czujnych, chociaż półprzytomnych. Z. Kossak, Przymierze. 2. Podłoga ucieka komuś spod nóg «ktoś nie może ustać, chwieje się lub upada»:… …   Słownik frazeologiczny

• zezować — ndk IV, zezowaćzuję, zezowaćzujesz, zezowaćzuj, zezowaćował 1. «mieć zeza» Od urodzenia zezował. 2. pot. «patrzeć na coś bokiem, kątem oka; spoglądać ukradkiem, zerkać» Zezować na ładne dziewczęta. Zezować w kierunku drzwi …   Słownik języka polskiego